Het is een gewone avond en bedtijd voor de kinderen. ‘Kruip er maar lekker in,’ zeg ik tegen mijn dochter nadat we het avondritueel van wassen, tandenpoetsen, haren kammen, bidden en boekje lezen hebben afgewerkt. Grote beer, haar lievelingsknuffel, wordt neergelegd. Dan kruipt ze onder de dekens en gaat liggen.
‘Mama zal je zegenen,’ vervolg ik. ‘Want dat is het allerbelangrijkste wat ik je mag geven.’ Dochterlief gaat liggen, mijn hand zachtjes op haar hoofd. ‘De Here zegent jou, en Hij beschermt jou. Hij schijnt zijn licht over jouw leven,’ zing ik een zegenliedje. Na een knuffel en een zoen gaat ze slapen. Maar de woorden klinken nog door.
Onze mooiste taak
Ik vind moeder zijn het allermooiste wat me ooit is overkomen. En het is het allerzwaarste tegelijk. Elke dag is daar die zorg, aandacht, en opofferende liefde nodig. Wat geef ik die graag, maar wat kost het soms ook veel. Wat vind ik het een fascinerend voorrecht dat ik elke avond de dag met mijn kinderen af mag sluiten door hen te zegenen.
Misschien ken je het hele idee van ‘zegenen’ niet, of wellicht alleen in de kerk. Toen mijn man en ik ontdekten dat wij onze kinderen mogen zegenen, zijn we dat gaan doen. Van jongs af aan zegenen wij onze kinderen. Avond aan avond. Een gezinsritueel werd geboren. Eerst legden wij onze handen op kleine babyhoofdjes. Nu op een peuter- en een kleuterhoofdje. En ik hoop dat we onze handen steeds opnieuw op hun hoofden mogen leggen, ook wanneer dit basisschool- en puberhoofden zijn geworden.
Zegenen
Zegenen is iets wat vaak voorkomt in de Bijbel. Het betekent zoiets als: ‘goede woorden spreken’. In de Bijbel wordt vaak een zegen gegeven: de priesterzegen uit Numeri is de bekendste, maar er zijn ook zegenbeden voor koningen (in de Psalmen), zegeningen van ouders voor kinderen (Isaak en Jakob), en in het Nieuwe Testament worden zegenbeden tussen gelovigen als heel gangbaar beschouwd (vrijwel alle brieven beginnen of eindigen met een zegen).
In navolging van deze vele generaties gelovigen mogen wij ook zegen uitspreken. En wat is er dan mooier om dat te doen over het leven van de personen die je het meest dierbaar zijn: je kind(eren). Een zegen bestaat uit goede woorden. Maar in geloof zijn dit meer dan goede woorden. De woorden hebben zeggingskracht, omdat wij de woorden in de naam van de Here Jezus mogen uitspreken.
Wij zegenen onze kinderen elke avond voordat ze gaan slapen. Anderen zegenen hun kind op hun verjaardag. Of rond Oud & Nieuw. Of wekelijks op zondag, voordat de nieuwe week weer begint. Er zijn zoveel manieren om dit vorm te geven. Mag ik je uitdagen om een vorm te zoeken die bij jullie past? Om dit grootse voorrecht niet voorbij te laten gaan? Hoe jonger je kinderen zijn, hoe gemakkelijker zich een gezinsritueel vormt. Maar ook wanneer je kinderen al ouder zijn, zijn er vast mogelijkheden te bedenken die passen bij jouw gezin! Laat de woorden klinken. Keer op keer. Waarheid van Boven.
Moeder zijn
Moeder zijn vind ik een immense verantwoordelijkheid. Alleen dat al doet mij beseffen dat wij misschien wel hierom zijn gemaakt: om de woorden van Gods zegen te laten klinken – een leven lang. En mag die zegen in Jezus’ naam doorklinken tot in alle eeuwigheid.
Dit blog verscheen eerder bij Power to the Mama’s, een online platform voor christelijke moeders, waar ik maandelijks blog over geloofsopvoeding.