God riep de mens: ‘Waar ben je?’
‘Ik heb me verstopt’.
[Genesis 3 vers 9 en 10a, Bijbel in Gewone Taal © Nederlands Bijbelgenootschap 2014.]
Niets dan ik, ik alleen. In elkaar geknede aarde - niets dan dat en toch zo alles. "Waar ben je? Mens, waar ben je?" Ik schaam mij de dood tegemoet. Ik ben aarde op aarde. Niets dan dat en toch zo alles. Kijk maar niet, niet naar mij. Ik heb U nodig maar ik schaam me dood. U roept mij; kan helpen. Maar ik - liever verberg ik mij dan kwetsbaar voor U staan. "Waar ben je?" klinkt Uw stem tot in het diepste diep. "Waar ben ik?" vraag ik mij af Ik? Waar? Aarde. Kijk toch niet met allesziende ogen voorbij mijn hulpeloze blaadjesmasker recht in mijn onbedekte zelf. Ik schaam mij diep. U die alles heeft gezien, gemaakt, tastbaar aangeraakt, Kijk toch niet. En - alstublieft - kijk toch wel... "Ik heb me verstopt," fluister ik vanuit mijn struikgewas. Laat me hier niet zitten. Roep mij toch, roep mij keer op keer. Zoek mij toch, zoek mij keer op keer. "Mens! Waar ben je?" "Hier, hier ben ik. Niets dan aarde en toch zo alles. Zoek mij, zoek door, zoek dieper. En vind mij. Alstublieft."
5 reacties